Ik probeer deze website zo up to date mogelijk te houden, maar het meest actief ben ik toch op facebook. Dat is voor mij de leukste en makkelijkste manier om iedereen die het leuk vindt op de hoogte te houden met daarbij ook de nodige interactie. Soms plaats ik iets waarvan ik denk "dat is wellicht ook leuk voor andere" dus die ga ik hier plaatsen. Maar dan helaas zonder verdere interactie...
Gisteren las ik toevallig op een aantal forums topics over hoe lang een hond / pup alleen kan zijn. Ik heb honden gehad die uitstekend alleen konden zijn. Maar ook al kunnen ze het, is de vraag of het eerlijk is naar hun toe om structureel regelmatig alleen te zijn, terwijl het zulke sociale dieren zijn.
En toen moest ik denken aan deze quote. En dat blijft mijn quote als ik druk ben, moe, even geen zin in wat dan ook. We mogen ons dat best realiseren en dat er dus een hele verantwoordelijkheid bij ons rust…. en die verdienen ze ook. Ik ben ook oprecht blij, nu denk je heb je haar weer;) dat ik mijn honden die er niet meer zijn nog steeds zo intens mis. Als ik dat gemis niet zou hebben, niet zo vaak aan ze terug zou hoeven denken, dan had ik ooit niet zoveel van ze gehouden en dat had ik voor geen miljoen willen missen.
1. Wanneer je je puppy hebt opgehaald zal een grote deel van de dag in teken staan van het puppy. Je moet rekening houden met het feit dat je pup zindelijk moet worden, dus heel vaak naar buiten gebracht moet worden om zijn behoeftes te kunnen doen. Ze kunnen nog niet alleen gelaten worden, dus ook daar komt soms een hoop regelwerk bij kijken. Voor veel mensen betekent dit het vinden van een nieuw dagritme. Ik heb vaak genoeg meegemaakt dat men dacht dat ze voor hun gevoel bijna altijd thuis waren, maar toen de pup kwam zich eigenlijk realiseerde hoeveel verplichtingen ze toch buiten de deur hadden. Vakanties… uit eten, bioscoopje pakken… je moet er altijd rekening mee houden.
2. Iedere pup zal zijn eigen uitdagingen hebben. Soms kan dat liggen in energie niveau, soms bijten ze veel, soms hebben ze last van alle prikkels die gedurende de dag op hun afkomen en sommige hebben een combinatie van alles. En dat zijn allemaal dingen waar je tegenaan gaat lopen en waar je een manier voor moet vinden om mee om te gaan. Mijn dierenarts en ik zeggen altijd “je hebt honden mensen en mensen met een hond”. En beide groepen kunnen prima een hond hebben maar voor de eerste groep gaat het wat makkelijker. Die kunnen vaak makkelijker een oplossing bedenken om ander gedrag te krijgen en zien eerder dingen een verkeerde kant op gaan en eerder ingrijpen is nou eenmaal altijd makkelijker. Wat je ook tegen gaat komen, hoe lastig het soms ook is, onthoud 2 dingen. 1. focus op de dingen die goed gaan. Er gaan namelijk altijd dingen ook goed. Zo kan je veel beter relativeren en blijf je minder in negativiteit van de lastigere dingen hangen. 2. zorg dat wanneer je gefrustreerd bent of dingen niet zo gaan als je zou willen, je nooit het vertrouwen van je pup breekt. Soms hoor je “hij doet het erom” “hij is agressief” “hij heeft geen respect”. Respect en vertrouwen moet je verdienen. Daarnaast zijn pups helemaal niet met dit soort dingen bezig en hebben ze juist jou nodig om alle uitdagingen die ze tegenkomen positief aan te kunnen.
3. en 4. Iedereen die een pup krijgt, wordt opeens omringd door ervaringsdeskundigen die jou gaan vertellen wat je allemaal fout doet. Veel families zijn -super- goed voorbereid, hebben alles gelezen wat los en vast zit. Maar dan blijkt je pup (dat zijn de meeste) niet direct bij de voorbeelden in de boeken te passen. En wat dan? Dan weet iedereen je te vertellen hoe t zou moeten en in dit geval durf ik te zeggen dat dit vooral mensen zijn die nog heel erg oude stempel zijn. Ik ben nu heel generaliserend maar die groep voelt zich standaard het meest geroepen om andere te wijzen op wat volgens hun fout gaat. Kies je eigen pad, zoek een cursus die bij jou past en die zich focust op het positieve en de nieuwste inzichten gebruikt. Iedereen moet zich een weg vinden in puppy land. Heb vertrouwen en houd moed. En onthoud vooral dat je wel te veel kan doen met je pup, maar niet snel te weinig. Neem de tijd.
5. We lopen allemaal wel eens tegen iets aan waar we het lastig mee hebben. Het jammere is dat we vaak wel op facebook aan de 1000000 ervaringsdeskundigen die ons land rijk is advies willen vragen, in plaats van dat we echt deskundig hulp zoeken van mensen die in de probleem situatie bij je kunnen komen en mee kunnen denken. Met zaken als verlatingsangst, uitval gedrag etc moet je niet gaan “klooien” en zorg je er veelal voor dat problemen veel heftiger worden. Niet altijd leuk om hier veel tijd en geld in te investeren, maar veelal wel verstandig.
6. Wat bijna iedereen doet is zijn nieuwe pup vergelijken met een vorige hond. Geen mens is hetzelfde, geen hond is hetzelfde. Maar naast dat de pup natuurlijk een eigen uniek karakter zal hebben, zijn wij mensen ook niet meer hetzelfde als jaren geleden. We zijn ouder geworden, soms een hele andere levensstijl of leefomgeving, andere mentale staat (onderwerp spiegelen van een tijdje geleden). En ook onze wereld veranderd en de hoeveelheid prikkels die om ons heen zijn. Soms best goed om je van bewust te zijn, want ik lees / hoor regelmatig dingen online waarvan ik denk “dat is niet eerlijk.” En dan mag je het nog wel zo voelen als iets tegenvalt of anders is, maar of het echt realistisch is, is weer een andere discussie…